Moni Leoni

Mia­łam napi­sać o czymś przy­jem­nym, ale pomy­śla­łam, że może i ja wtrą­cę swo­je trzy gro­sze do tema­tu. Dziew­czy­ny opi­sy­wa­ły swo­je prze­my­śle­nia na temat hasz­ta­gu #metoo. Nie, nie chcę o tym pisać, jed­nak nasu­nę­ła mi się myśl odno­śnie uprzed­mio­to­wie­nia kobiet. Podej­rze­wam, że spo­ra część z nas cho­ciaż raz była posta­wio­na w takiej, mało przy­jem­nej sytu­acji.

Któ­re­goś razu mój kole­ga pal­nął przy wszyst­kich zna­jo­mych, że jestem ład­na, ale powin­nam zro­bić coś z usta­mi. Bo ta gór­na war­ga jest nie­pro­por­cjo­nal­na do dol­nej i wyglą­dam kośla­wo. To ja się pytam w koń­cu jak ? Ład­nie czy kośla­wo ? Od tam­tej pory pew­nie domy­śla­cie się, że cier­pię na syn­drom mini uste­czek.

Nie­ste­ty, kie­dy w cza­sach w któ­rych przy­sta­ło nam żyć powie­la­ne są ste­reo­ty­py, jak powin­na wyglą­dać praw­dzi­wa kobie­ta. Jeste­śmy zewsząd bom­bar­do­wa­ni wizu­al­nie. Tele­wi­zja, inter­net, bil­bor­dy. Prze­cięt­ny chło­pak (z moje­go daw­ne­go oto­cze­nia) uwa­żał, że kobie­ta musi /​wyglądać’. Jak nie wyglą­da to nie kobie­ta.

Oddam cia­sto z lodów­ki za dżin­sy, serio. W cią­ży myśla­łam, że moja figu­ra jest nie­śmier­tel­na. Sko­ro żaden cukier i glu­ten jej nie ruszy daj­cie mi ser­nik. I tak pod­ja­da­łam ser­ni­czek przez cią­żę i wyglą­da­łam szczu­pło. Pamię­tam sąsia­dów, któ­rzy byli zszo­ko­wa­ni, kie­dy mówi­łam, że zaraz czas na poro­dów­kę i te spra­wy. Mały brzu­szek, wszyst­ko na swo­im miej­scu, zero jakie­goś nad­pro­gra­mo­we­go tłusz­czy­ku. Do cza­su. Kie­dy już byłam w for­mie pozwa­la­ją­cej na myśle­nie o moich ulu­bio­nych dżin­sach, posta­no­wi­łam przy­odziać moją zbro­ję pew­no­ści sie­bie i wyjść na wio­skę. A co, na wsi też trze­ba wyglą­dać. Poja­wił się jed­nak mały pro­blem. Nagle moje ulu­bio­ne dżin­sy się skur­czy­ły. Jak to moż­li­we ! Prze­cież w cią­ży byłam taka szczu­pła. Do 6 mie­sią­ca nosi­łam moje sta­re spodnie z dumą. Prze­cież te dwa, no może trzy ser­ni­ki pod­czas cią­ży nie zro­bi­ły takie­go spu­sto­sze­nia. A może było ich wię­cej ? Kto by tam je liczył.